Tonlarca hafiflik, çok ağır.
Onunla yaşamak, düşünmek bu nedensiz rasyonaliteyi.
Hatıralar bile unutulurken zamanla, rüyalaşırken her şey bir anda. Ne önemi var?
Bütün bunlar süregelirken beynimde, zorunlu vazifeler sebep oluyorken hayallere...
Öyle de yaşar, daha sonra taşar.
Fiziğe dökülürse bu anlatımım,
Ya intihara yatkınlığım,
Ya beynine bir bıçak saplarım.
Veyahut selamlarım yok olanı, yarattığımı.
Yön verirlerse hayatıma, dayanamaz
Kalbini parçalarım.
Mesele ticaret,
İblis pazarcı.
Ölüm yakın,
Cuma kara!
Akıbetin ise fakirlik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder